Facebook

„Kiedy winnice nie wydają plonów” – sesja formacyjna

17 listopada rozpoczęła się sesja formacyjna dla osób zakonnych zorganizowana przez Komisję Formacji Permamentnej przy KWPŻZZ.  Można uczestniczyć w niej online. Będzie trwała przez trzy kolejne środy.

Pierwsze spotkanie dotyczyło WIARY. Wśród prelegentów naleźli się ks. Wojciech Węgrzyniak oraz s. Bogna Młynarz. Ksiądz zachęcał, aby dziękować za wiarę, bo jest ona łaską. Przypomniał, że rodzi się ona ze słuchania. Wskazała na jego trzy poziomy: słyszeć, słuchać i być posłusznym. Jako przyczynę kryzysów wiary podał słuchanie, przyswajanie treści sprzecznych z wiarą. To naraża na jej utratę. A przecież wiara jest rzeczywistością dzięki, której się zbawiamy, jest „poręką dóbr przyszłych”. Zachęcał, aby zaufać Bogu, nie liczbom (wiernych w kościołach, na katechezie, w nowicjatach…) Uczniów Jezusa było niewielu, a dzięki ich wierze i działaniu Boga Ewangelia rozeszła się na cały świat. Ks. Wojciech zachęcał do szukania Boga, szczególnie wtedy, gdy wydaje się człowiekowi, że Go nie ma w jego życiu. My, którzy spotkaliśmy go i poszliśmy za Nim jesteśmy dla innych świadkami Jego istnienia i działania.

Równie wspaniałą ucztę duchową zgotowała słuchaczkom s. Bogna. Rozpoczęła swoją konferencję od stwierdzenia, że każdy moment jest dobry, aby przenieść się do rzeczywistości nadprzyrodzonej. Tą przyrodzoną spostrzegamy często jako nudną i szarą. Chcemy po ludzku ją uatrakcyjniać. A obecność Boża jest wciąż wokół nas, ale to my przez akt wiary musimy do niej nie przenieść. Siostra porównała to do instalacji elektrycznej w mieszkaniu i wtyczki, którą to my musimy umieścić w gniazdku. Jeśli nie czynię aktów wiary, to ona słabnie we mnie jak nie używany mięsień. S. Prelegentka powołała się na słowa św. Pawła: „stworzenie z utęsknieniem oczekuje objawienia się synów Bożych”. A są nimi ci, którzy przez wiarę będą sprowadzać tę Bożą obietnicę na świat. Im więcej będzie takich osób, tym więcej będziemy oglądać Królestwa Bożego wokół nas. Siostra wskazała na trzy poziomy wiary. Pierwszy to znak dzięki, któremu wzbudza się wiara, drugi – akt wiary „Jezu Ty jesteś tutaj obecny, zapraszam Cię do tej sytuacji…”, trzeci jest wtedy, gdy doświadczamy rzeczywistości, która przeczy wierze, niszczy ją; a my zajmujemy postawę Abrahama, by „uwierzyć wbrew nadziei”.

Na koniec s. Bogna przypomniała nam, że nie istniejemy dla naszych dzieł; ale, by żyć wiarą, by jak mówił św. Jan Paweł II, być „odblaskiem Chrystusa”.