29 marca w naszym Zgromadzeniu uczestniczyłyśmy w kolejnej Dobie Ekspiacyjnej. W naszej przemyskiej wspólnocie, to modlitewne 24-godzinne czuwanie, rozpoczęłyśmy od porannej mszy św., w intencji wynagradzającej za wszystkie grzechy i słabości osób Bogu poświęconych, kapłanów, zakonników i sióstr zakonnych. Był to również czas pogłębionej refleksji na własnym powołaniem i prośba o światło Ducha Świętego dla wszystkich poszukujących swojej życiowej drogi. Na ten dzień przypadły szczególne słowa w Ewangelii: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Każdy, kto popełnia grzech, jest niewolnikiem grzechu. A niewolnik nie pozostaje w domu na zawsze, lecz Syn pozostaje na zawsze. Jeżeli więc Syn was wyzwoli, wówczas będziecie rzeczywiście wolni». Co mnie zniewala, czy jestem wolna, na ile jestem wolna a na ile pozostaję w niewoli? Takie pytania postawił nam do rozważenia nasz ks. Kapelan. Warto w okresie Wielkiego Postu szukać na nie odpowiedzi.
Słowa Pana Jezusa do św. s. Faustyny: „Wszystkie wolne chwile od obowiązków spędzę u stóp Najświętszego Sakramentu. W stóp Pana szukać będę światła, pociech i siły. Nieustannie będę Bogu okazywać wdzięczność za wielkie miłosierdzie względem mnie, nie zapominając nigdy o dobrodziejstwach, jakie mi uczynił Pan, a zwłaszcza za łaskę powołania”. (224)
MG