Adwent jest czasem podwójnego oczekiwania. Jest czasem przygotowania do obchodzenia Uroczystości Narodzenia Pańskiego, w której wspominamy pierwsze przyjście Chrystusa na ziemię, we Wcieleniu. Po drugie, wskazuje on na oczekiwanie na powtórne przyjście Chrystusa na końcu czasów.
Pierwsza niedziela Adwentu, rozpoczyna nowy rok duszpasterski w Kościele katolickim w Polsce. Będziemy go przeżywać pod hasłem Pielgrzymi nadziei. Papież Franciszek w Bulli ogłaszającej Jubileusz Zwyczajny roku 2025 pisze: Teraz nadszedł czas nowego Jubileuszu, w którym Drzwi Święte zostaną ponownie otwarte, aby dać żywe doświadczenie Bożej miłości, która wzbudza w sercu pewną nadzieję zbawienia w Chrystusie [6]. Nadzieja jest tą, która niejako nadaje orientację, wskazuje kierunek i cel chrześcijańskiej egzystencji. Dlatego Paweł Apostoł zachęca nas: „Weselcie się nadzieją. W ucisku bądźcie cierpliwi, w modlitwie – wytrwali!” (Rz 12, 12). Tak, musimy „być bogaci w nadzieję” (por. Rz 15, 13), aby w sposób wiarygodny i pociągający dawać świadectwo wiary i miłości, które nosimy w naszych sercach; aby wiara była radosna, miłość entuzjastyczna; aby każdy był w stanie podarować choćby tylko uśmiech, gest przyjaźni, braterskie spojrzenie, szczere wysłuchanie, bezinteresowną posługę, wiedząc, że w Duchu Jezusa może to stać się owocnym ziarnem nadziei dla tych, którzy je przyjmują [18].
Niech zatem czas Adwentu będzie otwarciem serca na łaskę nadziei i odnajdywania jej śladów w codziennym życiu. Niech będzie czasem odkrywania miłości Boga do człowieka w wielkiej tajemnicy Wcielenia. Oby światło chrześcijańskiej nadziei dotarło do każdego człowieka, jako orędzie Bożej miłości skierowane do wszystkich! [6].
W załączeniu List na Adwent przemyskiego metropolity abp. Adama Szala: