Sanok – ul. Słowackiego

Pod koniec XIX wieku, społeczeństwo Sanoka pragnęło założyć ochronkę dla dzieci przedszkolnych. Sekretarz magistratu Ludwik Świerczyński by zrealizować cel przez szereg lat, spieniężał specjalnie zbierane odcinki cygar. Uzbierany w ten sposób kapitał ulokował na książeczce Towarzystwa zaliczkowego pod mianem „ochronka”. Możliwość założenia ochronki w Sanoku stała się bardziej realna w 1898 r., gdy Franciszek i Józefa Bartkiewiczowie (bezdzietne małżeństwo), ofiarowali Zgromadzeniu Sióstr Służebniczek swój dom na cele ochronki. W zamian zgromadzenie zobowiązało się płacić Bartkiewiczom do końca ich życia 20 złr. miesięcznie. Po ich śmierci natomiast 10 fl. Marii Plowie (siostrze Bartkiewiczowej) i ewentualnie przyjąć ją na mieszkanie w ochronce, gdyby tego sobie życzyła. Ofiarodawcy zastrzegli jednak, że ochronkę można będzie zorganizować dopiero po ich śmierci. Wobec takich możliwości zgromadzenie podjęło decyzję budowy własnego domu w Sanoku. Z funduszów zgromadzenia oraz przekazanych przez Ludwika Świerczyńskiego, zakupiono od Józefa Dziubana parcelę budowlaną sąsiadującą z domem i placem Bartkiewiczów. W styczniu 1900 r. po zgromadzenie otrzymało pozwolenie na rozpoczęcie budowę na zakupionej działce. W lipcu ruszyła budowa ochronki, którą mają kierować siostry służebniczki, „których celem będzie pielęgnować w Ochronce dzieci małe i chorych w ich domach, przewodniczyć w pracach polnych z ludem i rozbudzać tudzież podtrzymywać religijność i moralność między ludem”. Z końcem września 1901 r. dom był gotowy. Choć siostry nadzorowały budowę jednak placówka oficjalnie zaczęła istnieć od 1 października 1901 r., z chwilą przybycia sióstr. Siostry zamieszkały parter domu, gdzie zaplanowana została sala ochronkowa oraz pracownia robót ręcznych dla dziewcząt. Piętro (4 sale), wynajęła miejscowa szkoła im. Bł. Kingi za opłatą czynszową, co wraz z blisko morgowym ogrodem stanowiło utrzymanie dla sióstr. Nowo powstała placówka od pierwszych dni istnienia gromadziła dzieci przedszkolne. Ochronka praktycznie pozostawała na utrzymaniu sióstr. Z czasem wybudowany budynek jednak okazał się mało praktyczny i nierentowny. Zgromadzenie rozpoczęło starania o odsprzedanie budynku miastu. Od 1910 r. podjęły prace porządkowe i dbanie o wystrój kościoła oraz troskę o czystość bielizny w parafii farnej. Od początku istnienia placówki przez szereg lat prowadziły siostry w domu zajęć z dziećmi ochronkowymi do 1921 r. Prowadziły też pracownię szycia i robót ręcznych, gdzie uczyły dochodzące dziewczęta. Swoją opieką otaczały też chorych. W 1919 r. burmistrz Sanoka, zwrócił się z propozycja, zakupienia przez miasto domu na rzecz zakładu sierot, których kilkoro już przebywało pod opieką sióstr. W tym czasie siostry zakupiły dom w sąsiedztwie z ogródkiem i zapleczem gospodarczym i tam zamieszkały. Jedna z sióstr mieszkał w zakładzie, który odtąd stał się odrębną placówką. Wznowienie pracy w ochronce stało się realne dopiero w styczniu 1926 r. Po II wojnie przedszkole prowadziły siostry do lipca 1962 r., kiedy to pomieszczenia ochronkowe przejął Wydział Oświaty. W 1968 r. pomieszczenia przedszkolne przydzielone zostały na biura Zespołowi Adwokackiemu w Sanoku. W tym czasie siostry utrzymywały się z szycia kołder. Od 1955 r. siostry zostały włączone przez miejscowego proboszcza w katechizacje dzieci. W 1963 r. rozpoczęły katechizację dzieci przedszkolnych przy kościele OO Franciszkanów. Po utworzeniu nowej parafii w Sanoku – Dąbrówce również tam objęły katechizacje dzieci przedszkolnych. Zakres pracy katechetycznej sióstr rozszerzał się z roku na rok. W latach 80. XX w. siostry głównie pracowały w katechezie w sześciu punktach katechetycznych. W parafii Chrystusa Króla oprócz katechizacji od 1981 r. objęły swoja troską wystrój kościoła i czystość bielizny kościelnej. Katechetki pracowały w trzech parafiach po dwie lub trzy siostry katechetki. Zespół Adwokacki opuścili pomieszczenia w domu sióstr w 1990 r. Po przejściu katechezy do szkół siostry rozpoczęły pracę w pięciu Szkołach Podstawowych nr 1, 2, 4, 7, 8 oraz w Liceum Medycznym i Ekonomicznym, na terenie trzech parafii: Farnej, Franciszkanów i Chrystusa Króla. W 1992 r. po ukończeniu remontów została otwarta ochronka dla dzieci. W kolejnych latach powstały nowe placówki zgromadzenia, gdzie zamieszkały siostry katechetki. W 1995 r. siostry pracujące na terenie parafii ojców franciszkańskim zamieszkały w kamienicy przy ul. Rynek. Katechizowały w szkołach, prowadziły przez szereg lat świetlicę środowiskową oraz dbały o wystrój kościoła franciszkańskiego. Swoje obowiązki kontynuowały do 2019 r. Dom przy ul. Słowackiego zamieszkały siostry zatrudnione w przedszkolu oraz pracujące na terenie parafii pw. Chrystusa Króla, gdzie dbały o wystrój świątyni i katechizowały w szkołach podstawowych na terenie tamtejszej parafii.

Obecnie siostry prowadzą Ochronka Imienia Dzieciątka Jezus. W Domu Pomocy Społecznej w Zagórzu siostra dyrektor odpowiada za prowadzenie i funkcjonowanie tej placówki.