Prałkowce

Do Prałkowiec Siostry Służebniczki Starowiejskie sprowadziła ziemianka Henryka Drużbacka, a jej mąż Franciszek Drużbacki ofiarował pole i zapewnił utrzymanie. Drużbaccy oddali siostrom budynek murowany obok swojej kaplicy grobowej pw. Św. Anny. Powierzając pracę nad dziećmi Polaków i Rusinów, (szkoły we wsi nie było),” aby gromadziły lud na czytania i nabożeństwa wieczorne i aby chodziły dla przykładu do pracy w pole oraz opiekowały się chorymi we wsi i dworze”. Siostry przybyły, aby objąć wskazane prace 20 października 1870 r. Sala szkolna mieściła się w domu, w którym siostry mieszkały, a dla dzieci ochronkowych znajdowała się w jednym z budynków dworskich. W 1901 r. Feliks Drużbacki, który odziedziczył po Henryce Drużbackiej opiekę nad ochronką, wybudował nowy dom w ogrodzie. Od 1909 r. w Prałkowcach utworzono szkołę ludową, która nadal znajdowała się w posiadaniu sióstr. Po przeniesieniu szkoły do nowych pomieszczeń, w sali szkolnej utworzona została ochronka dla małych dzieci. Przez wszystkie lata jedna siostra uczyła jako nauczycielka. Siostry zaangażowały się w późniejszych latach w prowadzenie KSMŻ oraz Krucjaty Eucharystycznej, w ramach, których przygotowywały przedstawienia i uczyły śpiewu kościelnego. Siostry prowadziły kursy kroju w ochronce w Prałkowcach oraz w okolicznych wsiach. Siostra nauczycielka uczyła do 1 czerwca 1949 r., wtedy po 38 latach pracy w szkolnictwie przeszła na emeryturę. Siostra uczyła jeszcze religii w miejscowej szkole oraz niestrudzenie prowadziła śpiew kościelny. Na codzienną Mszę św. chodziły do Przemyśla. W 1953 r. siostra ostatecznie została usunięta z nauczania religii w szkole. Najpierw katechizowała starsze dzieci w wynajętym przez mieszkańców pokoju, następnie w kuchni u sióstr i również w świątyni. W 1978 r. rozpoczęto remont połączony z budową nowego domu, który przeznaczono na siedzibę dla Zarządu Prowincjalnego. Do nowego domu zarząd wraz z miejscowymi siostrami przeprowadził się w 1982 r. W tym czasie siostry katechizowały w trzech punktach. Organizowane był skupienia dla młodzieży maturalnej, powołaniowe dla dziewcząt oraz dla sióstr na różnych stopniach formacji zakonnej. Po przygotowaniu odpowiedniego mieszkania w lipcu 1985 r. ze względu na siostry seniorki zamieszkał kapelan. W tym samym roku została otwarta ochronka. Rozpoczęło się tym samym na nowo gromadzenie dzieci. W 1990 r. siostry rozpoczęły pracę katechetyczną w SP nr 20 w Przemyślu, gdzie uczyły do 1993 r. oraz nauczanie w Studium Organistowskim. Po przeprowadzeniu się Zarządu Prowincjalnego do Przemyśla w 2001 r. dom stał się domem dla sióstr seniorek. Od 2004 r. jest też domem formacyjnym dla postulantek, które stawiają pierwsze kroki w życiu zakonnym.

Obecnie w kościele parafialnym siostra zakrystianka podejmuje obowiązki troszcząc się o czystość bielizny kościelnej oraz wystrój, posługuje również siostra organistka. Siostry prowadzą Przedszkole Niepubliczne Zgromadzenia Sióstr Służebniczek im. Bł. Edmunda Bojanowskiego, a w domu przebywają seniorki i na swojej formacji postulantki.